fot. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Bydgoszczy

Owady zapylające każdego dnia zmagają się# trudnościami, które powstały w wyniku działalności gospodarczej człowieka.

• intensywne rolnictwo wykorzystujące coraz większe ilości chemicznych środków ochrony roślin,
• scalanie gruntów (likwidacja miedz i zadrzewień śródpolnych),
• likwidacja nieużytków,
• zanieczyszczenie środowiska itd.

W obliczu tych zjawisk ważna jest troska o owady zapylające. Można je wesprzeć na kilka sposobów, choćby poprzez zapewnienie miejsc do gniazdowania, tworzenie domków (hoteli) np. dla pszczół samotniczych. Pozostawianie niewykoszonych zarośli i nieużytków, czy porośniętych miedz, w których zapylacze bytują. Należy koniecznie zrezygnować z wypalania traw i liści.

Istotną rolę w ochronie owadów zapylających odgrywa edukacja. Budowanie powszechnej świadomości dotyczącej istotnej roli pożytecznych owadów w przyrodzie powinno odbywać się w szkołach, na uczelniach, ośrodkach doradztwa rolniczego, a także w mediach.

Rola zapylaczy w przyrodzie jest nie do przecenienia. To one kształtują różnorodność biologiczną, bez nich wiele gatunków roślin nie wydałoby owoców i nasion.

Dlaczego owadom potrzebne są domki?

Owady do życia potrzebują schronienia przed deszczem, niskimi temperaturami i polującymi na nie drapieżnikami. Niegdyś znajdowały je w słomianych strzechach, szparach między cegłami, w starych oknach skrzynkowych, zakamarkach w piwnicach i na strychach domów. Obecnie coraz mniej jest miejsc stanowiących dogodne dla nich schronienie.

Można im jednak taką przestrzeń stworzyć. Do budowy domku dla owadów wystarczą podstawowe narzędzia i trochę fantazji. Budulcem mogą być:

• trzciny, bambus, rurkowate łodygi, które są puste w środku (np. malina, czarny bez),
• kawałki suchego drewna,
• drewniane deseczki,
• sucha słoma, mech (z wykluczeniem tych gatunków mchu, które są pod ochroną i nie można ich zbierać bez zezwolenia),
• glina,
• donice, drewniane pudełka, skrzynki na kwiaty,
• szyszki.

Najprostszy domek stanowi wiązka trzciny. Łodygi o średnicy ok. 8 mm należy pociąć w rurki o długości 20 cm. Tak przygotowany materiał związany sznurkiem stanowi schronienie dla owadów. Rurki trzcinowe można też ułożyć w starej donicy, drewnianym pudełku, skrzynce na kwiaty. Twórzmy też większe konstrukcje. Wystarczy drewniany stelaż z wnętrzem podzielonym na części wypełnione m.in. słomą, wiązkami trzciny, szyszkami, korą i kawałkami drewna z wywierconymi tunelikami.

Gdzie ulokować owadzi domek?

Domek należy umieścić w miejscu osłoniętym od deszczu i wiatru. Większość owadów preferuje raczej zaciszne i słoneczne zakątki po południowej lub południowo-wschodniej stronie domu. Mniejszą konstrukcję można powiesić pod okapem domu, szeroką rynną, ustawić we wnętrzu całorocznej altany lub pod wiatą, większą zaś postawić choćby między drzewami w sadzie, w ogrodzie, jeśli jest osłonięta wodoszczelnym daszkiem.

Tworząc miejsca do życia owadów i chroniąc owady zapylające, mamy realny wpływ na kształtowanie krajobrazu – polskiego krajobrazu, którego owady razem z rodzimymi gatunkami roślin są nieodłącznym elementem. Zapraszamy do zapoznania się z materiałami poświęconymi ochronie gatunkowej, w tym owadom zapylającym oraz do lektury Kodeksu Dobrych Praktyk w ogrodnictwie.

Materiał: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Bydgoszczy

Powrót Drukuj

LOKALNY HIT

Szkolenia p.poż.

od 50PLN

Opracowujemy Instrukcje bhp

od 50PLN

Rozliczenia ZUS

od 50PLN

Szkolenie okresowe pracowników

49PLN

Budowa hal

Pomoc przy kontroli ZUS

od 50PLN

Ochrona środowiska dla firm

od 50PLN

Balustrady Bramy Ogrodzenia