fot. pow.

We Włoszech trwają uroczystości upamiętniające uczestników bitwy o # Monte Cassino. W Kcyni hołd oddano uczestnikowi tej bitwy - Albinowi Rudaś.

18 maja 1944 r. zakończyły się długotrwałe i krwawe walki o wzgórze Monte Cassino, otwierające drogę na Rzym. W tym roku obchodzimy 75. rocznicę tego wydarzenia.

Natarcie rozpoczęło 11 maja, a zakończyło w dniu 18 maja 1944 roku zdobyciem ruin klasztoru. Niewielu z kcynian wie, że na terenie naszej gminy mieszkał uczestnik tej bitwy, Albin Benjamin Rudaś (1908 -1988). W rocznicę zwycięskiego szturmu na wzgórze Monte Cassino hołd uczestnikowi bitwy oddali Burmistrz Kcyni Marek Szaruga i Przewodniczący Rady Miejskiej Jan Kurant.

Na jego grobie złożono wiązankę kwiatów oraz zapalono znicze - znaki pamięci o bohaterach.

Poprzedniego dnia grób Albina Rudaś odwiedzili uczniowie Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Libelta w Kcyni z nauczycielem Rafałem Jankowskim, którzy wysłuchali opowieści o jego drodze wojennej - od dalekiej Workuty, przez Teheran, Kair, wzgórze Monte Cassino do Rzymu i Londynu. Justyna Makarewicz przedstawiła im biografię Albina Benjamina Rudaś oraz okoliczności szturmu, w którym uczestniczyli żołnierze II Korpusu Polskiego.

Klasztor benedyktynów i wzgórze były kluczową pozycją na linii Gustawa. Wcześniej wzgórze bezskutecznie próbowali zdobyć żołnierze amerykańscy i angielscy w styczniu 1944 roku, a następnie w lutym siły hinduskie i nowozelandczycy.

W marcu 1944 roku - jak wiemy ze wspomnień gen. Władysława Andersa - generał Leese przedstawił mu propozycję, by w szerokim ataku na linię Gustawa, zasadniczą siłą w ponownym szturmie na wzgórze stanowili polscy żołnierze z II Korpusu.

Generał Anders miał tylko kilka minut na decyzję. We wspomnieniach, zamieszczonych w książce "Bez ostatniego rozdziału" czytamy: "Dla 2. Korpusu Polskiego przewidziano najtrudniejsze zadanie zdobycia w pierwszej fazie wzgórz Monte Cassino, a następnie Piedimonte. Była to dla mnie chwila doniosła. Rozumiałem całą trudność przyszłego zadania Korpusu. (...) Zaciekłość walk w mieście Cassino i na wzgórzu klasztornym były już wówczas dobrze znane. Mimo że klasztor Monte Cassino był bombardowany, mimo że oddziały i czołgi sojusznicze dochodziły przejściowo na sąsiednie wzgórza, mimo że z miasta Cassino zostały tylko gruzy, Niemcy utrzymali ten punkt oporu i nadal zamykali drogę do Rzymu. Zdawałem sobie jednak sprawę, że Korpus i na innym odcinku miałby duże straty. Natomiast wykonanie tego zadania ze względu na rozgłos jaki Monte Cassino zyskało wówczas w świecie mogło mieć duże znaczenie dla sprawy polskiej. Byłoby najlepszą odpowiedzią na propagandę sowiecką, która twierdziła, że Polacy nie chcą się bić z Niemcami".

materiał: Justyna Makarewicz

Autor nie wyraża zgody na komentowanie artykułu. 

Powrót Drukuj