fot. SP Sadki

W piękną wrześniową sobotę Szkoła Podstawowa w Sadkach zorganizowała wyprawę rowerową.

Nie padało, nie było strasznie daleko, nic nie bolało i wszyscy dali radę. Taka jest wersja oficjalna i takiej się będziemy trzymać. Wyjechaliśmy rano spod szkoły dość dużą grupą. Było 15 dzieci i aż 7 dorosłych. No to, przyznacie, robiliśmy wrażenie! Przez Samostrzel i nadnoteckie łąki dojechaliśmy do śluzy Gromadno. Oglądaliśmy tam różne urządzenia hydrotechniczne służące do regulowania poziomu wody. Niestety, nie wolno nam było pokręcić żadną korbką, ani zanurzyć choćby jednej nogi. Pojechaliśmy rowerami do miejsca, gdzie rzeka Noteć krzyżuje się z kanałem. Tam widzieliśmy potężne drzewo podgryzione jak kredka przez bobry. Po krótkim odpoczynku ruszyliśmy w dalszą drogę.

Niedługo potem zaparkowaliśmy na podwórku gościnnej babci w Ludwikowie. Zobaczyliśmy tam studnię z prawdziwym żurawiem. Wypróbowaliśmy ją wyciągając kilkakrotnie wiadro pełne wody, a Kacper wyjaśnił zasadę działania tego urządzenia. Z pewnym wysiłkiem pokonaliśmy pierwszą górę. Było warto, gdyż kolejne kilometry jechaliśmy drogą wśród pięknych lasów. Ci, co nie gadali bez przerwy, tylko trochę rozglądali się w lewo i prawo, z łatwością mogli ujrzeć rosnące wzdłuż szosy grzyby. Dotarliśmy do Kowalewka i zjedliśmy wszystkie lody z tamtejszego sklepu. Droga powrotna nie była zbyt łatwa, bo wielu z nas odczuwało już zmęczenie. Dzieliliśmy się resztkami wody i często odpoczywaliśmy. Zatrzymaliśmy się też w miejscu zwanym Ostrówkiem. Dowiedzieliśmy się, że kiedyś była tam całkiem ludna wioseczka, po której do dziś pozostała tylko przydrożna kapliczka. No i stamtąd już było całkiem niedaleko do domu. Więc daliśmy z siebie wszystko i dotarliśmy do Sadek.

Rajd był pierwszą wyprawą w ramach projektu „Moja mała ojczyzna w słowach i obrazach”. Zorganizowali ją p. Jacek Ciechanowski, p. Hanna Korpal i p. Katarzyna Dembińska.

materiał: SP Sadki

Galeria

Powrót Drukuj